Voor 1795 waren de meeste boerderijen gebouwd van hout en leem.
De dakbedekking was van stro en ging slechts ongeveer 12 jaar mee. Een schoorsteen was niet aanwezig. De rook vulde bij winterdag het geheel.
Het vee, de deel en het woongedeelte waren niet van elkaar gescheiden.

Glazen ramen waren er niet. Wellicht heeft men wel ramen gemaakt van leer. (Een leren lamp schijnt door).

Het restaureren van dit soort oude boerderijen is geen haalbare kaart. Een timmerman, die ook nog eens het juiste gevoel moet hebben, zou dagwerk hebben. Wat er aan oude boerderijen nog staat betreft boerderijen waarvan de materialen door de eeuwen heen zijn vervangen door deugdelijker materiaal als stenen en riet. Ook het riet kwam pas veel later.

De eikenbomen, die massaal bij de boederijen stonden, waren produktiebomen benodigd voor het bouwen van huizen en het maken van hekken.

De vakwerk woningen zoals je die heden ten dage nog in Duitsland ziet waren ook in Drenthe heel gewoon. Een muur van eerste veldkeien en daarop vakwerk. Nadat er stenen kwamen werden de pleisterdelen vervangen. Met name na 1850, de periode van ontsluiting, werden volop nieuwe technieken toegepast en werden de oude boerderijen afgebroken en vervangen.

Vreemd genoeg bouwden de monniken de kerken van steen van de leem die ter plaatse aanwezig was, doch gingen de boeren niet over om die steen te gebruiken. Bij Sleen is zelfs nog een productie eenheid van de monniken bij een leemkuil teruggevonden.

Bij branden was het hopeloos gesteld. Een half dorp verwoesten bij een belegering was ook zo geregeld, Dalen 1672. De Fransen hebben ook menig dorp op die manier verwoest. Ook in een latere tijd 1824 waren maar zo 80 huizen in Beilen door één brand verwoest. Ook bij de vroegere strafexpedities van de bisschoppen moest menig dorp eraan geloven.
Dit was zeker niet een alleen Drents verschijnsel. Onze zeehelden wisten precies hoe je London in brand moest schieten.

Sinds 1850 (de periode van de ontsluiting) worden de verkeersmiddelen beter en worden er andere bouwmaterialen gebruikt die van over ver vervoerd werden. Hierdoor begint langzaam het aanzien van de dorpen te veranderen.

Toen de pannen werden ontwikkeld gingen ook deze in het begin maar 12 jaar mee. Ook werd er dan nog veel stro gebruikt tussen de pannen om het tochten tegen te gaan. De latere betonnen pan ging veel langer mee en zijn tot stel 1940 volop gelegd.

Als brand vertragende maatregel werd het verplicht het woongedeelte van de boerderijen te bedekken met pannen.