Als een jongen en een meisje serieus verkering hadden, wisten ze na een bepaalde tijd wel welk vlees ze in de kuip hadden. Raakte de verkering uit en trouwde de jongen binnen een jaar met een ander meisje, dan mocht worden aangenomen dat het eerste meisje onvruchtbaar was. Dat was voor de dorpsjeugd het teken dat dit meisje het zoorholt (zoor = dor) gebracht moest worden. Wanneer het huwelijk van het jonge paar in de kerk werd afgekondigd, sleepte de jeugd alles wat in het dorp versleept kon worden naar het huis van de vroegere geliefde. Daar werd alles rond, en soms ook op het huis gestapeld. Oorspronkelijk werd een dikke dode paal of ander stuk hout, aangekleed met oude afgedankte kleden als een man. 'Holten Derk' of 'Holten Henderk' werd de pop genoemd, al naar gelang de naam van de jongen, waarmee het meisje verkering had gehad. Met veel lawaai en onder luid gezang werd de pop vóór kerktijd naar het huis van het meisje gebracht. Zij diende de deelnemers aan de optocht ook nog eens te trakteren. Soms ging dit gebruik nog veel verder: Kreeg een meisje verkering en het meisje werd niet zwanger tijdens de verkering dan kon dat liggen aan de vruchtbaarheid van het meisje. Om de vruchtbaarheid te testen werden de vrienden gebruikt. Werd het meisje niet zwanger dan werd aan het meisje de zoare paol aangeboden.
Meestal werd het meisje in de steek gelaten en het trouwde niet meer. Dit gebruik was er nog omstreeks 1850.